Het spreken in tongen als teken

 Het spreken in Tongen

door Elisabeth Hoekendijk La Rivièra

Hiermee stichten we onszelf, en blijven we in de liefde Gods. Het is een ideale middel voor voorbede en om overwinning te behalen in geestelijke strijd. Wie zegt dan, dat we dit niet nodig hebben?

De NBG vertaalt het met Tongentaal. De NBV vertaalt het met Klanktaal en de HSV vertaalt het met Vreemde taal. Het woord is afkomstig van het Griekse γλωσσα (glossa – taal, tong) en λαλειν (lalein – spreken) wat betekent; het uitstoten van onverstaanbare klanken.

“Maar gij, geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods, door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof, door TE BIDDEN IN DE HEILIGE GEEST” Judas 20

Let op: In deze tekst gaat het niet om een diepzinnig geestelijk verstaanbaar gebed. Paulus zegt in 1 Korinthiers 14:13-16 waarin opgemerkt wordt dat het om tongentaal gaat; “Derhalve moet hij, die in een tong spreekt, bidden, dat hij het moge uitleggen (vertolking van tongen). Want indien ik bid in een tong, BIDT MIJN GEEST WEL, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar,…

Elke waarheid, die wij in de Bijbel vinden, wordt aangevochten. Het is dan ook geen wonder dat het spreken in tongen wordt aangevallen. Meestal gebeurt dit door vooroordeel of in onwetendheid. De bestrijders van deze bijbelse waarheid zeggen dat het spreken in tongen ophield met de apostelen of kort daarna. Zij citeren met graagte 1 Cor. 13 : 8: “De liefde vergaat nimmermeer; maar profetiën, zij zullen afgedaan hebben; tongen, zij zullen verstommen, kennis, zij zal afgedaan hebben.” – Profetie, tongen, kennis, zij blijven bestaan totdat het zal afgedaan hebben wanneer wij Hem zullen zien van aangezicht tot aangezicht (1 Cor. 13 : 12): wanneer het volmaakte zal gekomen zijn (1 Cor. 13 : 10).

Afschuw hiervoor mede door de Charismatische Kerken in vooral Amerika is het spreken in tongen afgedaalt tot een schouwspel van spastische extatische manifestaties geworden. Het komt over je en je kunt het niet tegenhouden.

Het spreken in tongen heeft niets te maken met extase. In de theologische litteratuur heeft men het wel zo beschouwd, mede natuurlijk door de weinige ervaring op dit gebied. De gaven van de HeiIige Geest staan lijnrecht tegenover de trance van het medium, dat willoos wordt bestuurd. In deze gaven geeft God ons bekwaamheden, die wij zelf mogen hanteren om onszelf en de gemeente op te bouwen. Anders zouden de regels van 1 Cor. 14 immers dwaasheid zijn. Het is niet zo, zoals sommigen menen: “De Geest moet over je komen en je kunt er niets aan doen.”

Gebrek aan kennis

Er is grote onbekendheid over de gaven des Geestes. Door onbekendheid is er ook veel vrees en vooral verwarring voor deze dingen. De Heer wil niet dat wij onbekend zijn met de gaven en werkingen van de Geest. Gods Woord zegt: ,,Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis” (Hos. 4:6). Zo ontstaan er veel excessen; zoals een gave die alle grenzen van de geestelijke realiteit overschrijdt en daardoor onaanvaardbaar wordt. En zo is ook fanatisme en verwarring binnengekomen in sommige charismatische bewegingen, doordat men onbekend is met het juiste gebruik van de gaven des Geestes. Dit was in Paulus dagen precies zo.

Het is naar onze eigen wil. God legt Zijn heerlijkheden in mensenhanden. In Epheze 5 : 18 staat het: “Wordt vervuld met de Geest” als een opdracht een bevel, dat WIJ moeten opvolgen. Laten we dan kinderlijk worden en in geloof God aanbidden in vreemde tongen. Hierbij hoeft men niet te wachten op een ander gevoel, schudden of beweging van het lichaam of wat dan ook.

Toen ikzelf ontving, voelde ik helemaal niets. Ik dacht, dat ikzelf maar wat verzon, maar toen ik in gehoorzaamheid verder ging, merkte ik, dat dit een taal werd, die ik zelf niet bedenken kon. Later merkte ik ook, dat het heerlijk is ons hart vol liefde tot God op zo’n manier uit te storten. Toen merkte ik, dat ik haast vanzelf veel meer kracht had tegenover mijn moeilijkheden, zodat ik niet altijd de nederlaag meer leed, maar Hij had de overwinning in mij. En later kwam de blijdschap.

Het doel van Tongentaal/Klanktaal/Vreemde taal

Het belangrijkste doel van het spreken in nieuwe tongen (klanktaal) voor de gelovige is om daardoor kracht te ontvangen. Jezus had gezegd: “Gij zult KRACHT ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult mijn getuigen zijn – tot aan het uiterste der aarde” (Hand 1:8)

Alle gelovige zijn op aarde gesteld als getuigen van Jezus. Maar het gaat bij ons getuigenis niet om veel woorden maar om de KRACHT van Gods Geest. Paulus schrijft “mijn spreken en mijn prediking kwam ook niet met meeslepende woorden van wijsheid, maar met betoon van geest en KRACHT, opdat uw geloof niet zou rusten op wijsheid van mensen, maar op KRACHT VAN GOD”(1 Cor. 2:5). “Want het Koninkrijk Gods bestaat niet in woorden, maar in KRACHT”(1 Cor 4:20).

Een getuige van Jezus met vele mooie woorden maar zonder de KRACHT VAN GOD’S GEEST zal niet veel zielen brengen aan de voeten van Jezus. Door het spreken in nieuwe tongen maken wij een eind aan alle menselijke redeneringen en verstandelijke overleggingen. Wij beginnen te spreken en te handelen in geloof en dan krijgt de Heilige Geest de leiding. Het bidden in tongen is de opbouw van ons geloof. Paulus schrijft: “Wie in een tong spreekt STICHT zichzelf, maar wie profeteert, sticht de gemeente”(1 Cor 14:4).

Het stichten van onszelf

Wij zullen eerst onszelf moeten stichten, opbouwen in ons geloof, om dan tesamen gekomen, de gemeente te kunnen stichten. Het bidden in tongen brengt ons op geloofsgrond, waardoor wij ook in staat worden gesteld geloofsdaden te doen. Door te bidden in tongen spreken wij in geheimenissen tot God (1 Cor. 14:2). Onze nieuwe mens spreekt tot haar Schepper. Dit geeft ons grote blijdschap in de Heer en tilt ons uit boven de dagelijkse moeite en strijd die ons van God wil afleiden.

Paulus noemt het bidden in tongen een bidden met de geest; “Ik zal bidden MET MIJN GEEST, maar ook bidden met mijn verstand, ik zal lofzingen MET MIJN GEEST, maar ook lofzingen met mijn verstand (1Cor. 14:15).

Velen menen dat het de Heilige Geest is die in tongen spreekt, maar zo leert Gods Woord het niet. Het is MIJN GEEST die bidt als ik in tongen bid. Mijn geest, dat is mijn nieuwe mens die ik door bekering en wedergeboorte van Jezus ontvangen heb. Wij lezen niet dat op de Pinksterdag de Heilige Geest in tongen ging spreken, maar de gelovige. “ZIJ, die tezamen bijeen waren, werden vervuld en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het HUN gaf uit te spreken”(Hand. 2:4). Door dit bidden met ONZE geest geleid door de Heilige Geest, worden wij gesterkt in de inwendige mens (Efeze 3:16).

Het spreken in tongen een teken van de vervulling met de Heilige Geest (helaas)

Het spreken in nieuwe tongen is het teken van de vervulling met de Heilige Geest. Bij de uitstorting van Gods Geest op de Pinksterdag lezen wij in Hand. 2 :4: ,,En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest en begonnen met andere tongen te spreken, zoals de Geest het hun gaf uit te spreken.”

Allen werden vervuld en allen begonnen in tongen te spreken. Let wel, men begon in tongen te spreken, er werden geen andere gevoelsuitingen gezocht, zoals lachen, vallen, spastisch bewegen etc, in de Geest. Met het spreken in nieuwe tongen of vreemde talen, stappen wij als het ware het gebied van de Heilige Geest binnen. Daarna gaat de kracht van God zich op allerei wijze openbaren. Precies als bij de apostelen. Wij worden levende getuigen van Jezus. Wij genezen de zieken en drijven boze geesten uit in Zijn Naam. Petrus vertelt dat de eerste groep uit de heidenen op gelijke wijze de Heilige Geest heeft ontvangen als de discipelen op de Pinksterdag. ,,Indien nu God hun op volkomen gelijke wijze als ons de gave heeft gegeven op het geloof in den Here Jezus Christus, hoe zou ik dan bij machte geweest zijn God tegen te houden?” (Hand. 11 :17). Hier leest men ook dat het niet alleen voor de twaalf apostelen waren.

Hoe wisten Petrus en de andere Joden dat deze heidenen met de Heilige Geest vervuld waren? Zij: ,,Stonden verbaasd, dat de gave van den Heiligen Geest ook over de heidenen was uitgestort, want zij hoorden HEN SPREKEN IN TONGEN EN GOD GROOT MAKEN” (Hand. 10 :46). Dit was dus het bewijs dat zij de Heiligen Geest ontvangen hadden, geen ander teken wordt hier vermeld.

Op één van zijn reizen vindt Paulus een groep discipelen, die nog niet vervuld waren. Dit is iets ongewoons in die tijd en hij begint te vragen: ,,Hebt gij den Heiligen Geest ontvangen, toen gij tot geloof kwaamt?” Doch zij zeiden tot hem: ,,Wij hebben zelfs niet gehoord, dat er een Heilige Geest is” (Hand. 19 :2). Dit waren gelovigen, Apollos had hun uit de Schriften bewezen dat Jezus de Christus is (Hand. 18 :24-28). Zo waren zij tot geloof gekomen, maar er was geen kracht,zij kenden alleen maar de doop van Johannes. Paulus legt hun uit dat Johannes gewezen had op Hem die na hem kwam, de Sterkere, die zou dopen met de Heiligen Geest en met vuur (Matth. 3 :11). ,,En toen zij dit hoorden, lieten zij zich dopen in den naam van den Here Jezus. En toen Paulus hun de handen oplegde, kwam de Heilige Geest over hen,en zij spraken in tongen en profeteerden” (Hand. 19 :5, 6).

De geestelijke strijd

Het bidden in tongen is ook buitengewoon belangrijk in onze strijd tegen satan en zijn legermacht, Paulus leert ons in Efeze 6 dat wij de strijd niet hebben tegen vlees en bloed, maar tegen de boze geesten. Daarom moeten wij de wapenrusting Gods aandoen, en daarbij wordt ook genoemd het BIDDEN IN DE GEEST. “En bid daarbij met aanhoudend bidden en smeken bij elke gelegenheid IN DE GEEST, daartoe wakende met alle volharding en smeking voor alle heiligen”(Efezen 6: 18).

Het bidden in tongen is een machtig wapen in de strijd tegen de boze machten. Een ieder die dit wapen heeft leren hanteren weet bij ondervinding hoe de machten wijken en terugdeinzen voor het spreken in tongen.

De Ideale voorbede

Het bidden in de geest of in tongen is ook de beste vorm van bidden voor andere, in ‘t bijzonder voor degenen die het evangelie uitdragen. “Voor alle heiligen: ook voor mij, dat mij bij het openen van mijn mond het woord geschonken worde om vrijmoedig het geheimenis van het evangelie bekend te maken” (Efeze 6:19).

Geen speciale drang

Paulus zegt dat WIJ bidden in de Geest AANHOUDEND moeten doen en bij elke gelegenheid MET ALLE VOLHARDING en smeking. Wij behoeven dus niet te wachten op een speciale drang om in tongen te bidden, maar wij kunnen het altijd en bij elke gelegenheid. He is niet alleen een belangrijk wapen in onze geestelijk strijd, maar het is ook een heerlijke, krachtige vorm van voorbede. Zo zegt de Romeinenbrief het ook. “En evenzo komt de Geest onze zwakheid te hulp; want wij weten niet wat wij bidden zullen naar behoren, maar de Geest zelf pleit voor ons met onuitsprekelijke verzuchtingen. En Hij die de harten doorzoekt, weet wat de bedoelingen de Geestes is, dat Hij namelijk NAAR DE WIL VAN GOD VOOR DE HEILIGEN PLEIT” (Rom 8:26,27)

In de Liefde Gods

Tenslotte is het bidden in tongen nog het middel om ons te bewaren in de liefde Gods. Satan is er voortdurend opuit om ons uit de liefde en de vrede Gods te stoten. “Gods is liefde, en die in de liefde blijft; blijft in God, en God blijft in hem” (Joh 4:16b).

Als het de satan gelukt om ons uit de liefde te halen, dan zal hij weer opnieuw macht over ons krijgen. Door de heilige Geest werd de liefde Gods in onze harten uitgestort. Door te bidden in de Geest kunnen wij voortdurend in de liefde blijven en ons opbouwen in ons geloof. “Maar gij, geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods, door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof, door TE BIDDEN IN DE HEILIGE GEEST” (Judas 20). Paulus zegt aan het eind van 1 Cor. 14, dat het spreken in tongen niet tegengewerkt mag worden: “Zo dan, mijn broeders, streeft er naar te profeteren, en belemmert het spreken in tongen niet“(1Cor 14:39). Evenals de gave van het spreken in tongen VOOR ALLEN gegeven is, zo ook de gave van vertolking van tongen.“Derhalve moet HIJ, die in een tong spreekt, bidden, dat Hij het moge uitleggen”(1 Cor 14:13). De gave van VERTOLKING der tongen is niet een bekwaamheid om de tongentaal te begrijpen of met ons vertand te vertalen, maat het is de bekwaamheid om door inspiratie van de Heilige Geest de vertolking van de boodschap, die uitgesproken werd in een onbekende taal, in eigen taal te ontvangen. Het doel van de gave van vertolking der tongen is de opbouw van de gemeente door boodschappen van God (1Cor 14:12).

Alle gaven voor allen

Vele menen, dat wij moeten afwachten welke gave ons door de Geest wordt toebedeeld, de één krijgt deze gave, de andere die, gelijk de Geest het wil.

Alleen voor de oppervlakkige lezer staat het zo beschreven in 1 Corinthiërs 12. Als God het zo bedoeld had, dan sprak de bijbel zichzelf tegen. In 1 Cor 14 hebben wij gezien dat God verlangt, dat wij ALLEN in tongen spreken, meer nog, dat wij ALLEN profeteren (1 Cor 14:5). Allen die in tongen spreken moeten bidden om de VERTOLKING (1 Cor 14:13). Dit kan alleen als de gave van vertolking ook aan allen is gegeven.

Marcus 16:17 Alle gelovigen zullen de tekenen van Marcus 16:17 en 18 volgen: Spreken in nieuwe tongen, uitwerpen van duivelen, genezen van zieken, enz. Als een ieder maar één van de gaven kreeg, dan zouden de zendelingen alleen maar in groepen van negen (en elk met een andere gave) uitgezonden kunnen worden, om in staat te zijn het werk goed te doen.

Natuurlijk heeft God het niet zo bedoeld. De eerste apostelen en diaken hadden alle gaven. Van Paulus wordt ons dit het duidelijkst vereld. Hij dankt God dat hij meer dan allen in tongen spreekt (1 Cor 14:18), tot de gemeente wil hij zich liever richten met een openbaring, een woord van kennis, een profetie of met onderricht (1 Cor 14:16). Wij zien Paulus duivelen uitwerpen (Hand 19:11,12). Wij kunnen van hem met zekerheid zeggen, dat hij “ten aanzien van geen enkele genadegave te kort komt” (1Cor. 1:7).

“Toebedeelt gelijk Hij wil”

Wanner wij 1 Corinthiërs 12:1-12 wat nauwkeuriger lezen, dan zien wij, dat wat de Heilige Geest toebedeelt gelijk Hij wil, niet de GAVEN des Geestes zijn, maar;

De uitingen (1Cor.12:1), de openbaringen (1 Cor. 12:7), de werkingen (1 Cor. 12:6) en de bedieningen (1 Cor. 12:5).

In dit hoofdstuk gaat het NIET OVER DE VERDELING VAN DE GAVE, maar over de wijze waarop alles wat door de gaven des Geestes wordt geuit en gewerkt, altijd in volkomen harmonie en eenheid is, omdat het één Geest, één Heer en één God is die alles in allen werkt. (1 Cor.12:4-7). God werkt alles in allen. De volle rijkdom van alle negen gaven is voor elke gelovige die er naar streeft; “Jaagt de liefde na en streeft naar de gaven (meervoud) des Geestes” (1 Cor 14:1) maar wat er in een bepaalde bijeenkomst door de gaven tot uiting komt, wordt door die éne Geest aan een ieder in het bijzonder toebedeeld. Het gaat hier n.l. om de PRODUKTEN, die door de gaven worden voortgebracht.

Vele leden, één Lichaam

Ieder heeft zijn bepaalde plaats in het Lichaam van Christus. De één is de hand, de ander de voet, de één is het oog, de ander het gehoor (1 Cor. 12:12-27). Een ieder heeft zijn bepaalde roeping, zijn bepaalde bediening, maar of wij nu hoofd of voet, hand, oor of oog zijn, wij hebben allen de volle kracht van de Heilige Geest nodig, de volledige toerusting met alle gaven.

Nadat Paulus uiteengezet heeft, dat God apostelen, profeten, herders, leeraars, krachten, enz, aangegesteld heeft (1 Cor 12:28), gaat hij verder in de vragende vorm:

“Zijn zij soms allen apostelen? Allen profeten? Allen leraars? Allen krachten? Hebben soms allen gaven van genezing? Spreken zij soms allen in tongen? Vertolken zij soms allen?”(1Cor 12:30).

Paulus beschrijft hiermee hoe de toestand in de gemeente is. Hij zegt hier niet op: zo is het nu eenmaal en zo moet het maar blijven, maar “STREEFT dan naar de hoogste gaven”. Tegenwoordig willen mensen allmaal streven naar een profeet te zijn. (1 Cor.12:31). Dus, let wel, hij zegt niet dat wij allen moeten streven alleen apostelen, allen profeten, alleen herders of alleen leraars te worden, deze worden door God geordineerd. Het is goed uw plaats in het Lichaam van Christus aan de Heer te vragen en Hij zal u duidelijk maken wat uw bediening is, zodat u beter uw roeping kunt vervullen en daardoor tevens de groei van het Lichaam van Christus bevorderen kunt.

In het hoofdstuk 13 en 14 gaat Paulus door met de weg te wijzen, die leidt tot opbouw en stichting van de gemeente. De liefde is het allerbelangrijkste, zonder liefde is alles nutteloos, de liefde is de weg die omhoog voert (1 Cor. 12.31). Daarom: “Jaagt de liefde na en streeft naar de gaven des Geestes, doch vooral naar het profeteren”(1 Cor 14:1).

Vele menen dat profeteren hetzelfde is als prediken, het is echter uitspreken wat de Heilige Geest instantelijk inspireert, waarbij men dus niets van te voren bestudeerd heeft; prediken is spreken over een gedeelte uit de Bijbel wat te voren overdacht is. “Wie profeteert sticht de gemeente (1Cor. 14:4). Het is de bedoeling van God, dat wij zullen streven naar geestelijke gaven en dat wij trachten uit te munten tot stichting van de gemeente (1 Cor. 14:12).

De stichting en bloei van de gemeente is het allerbelangrijkste werk wat in de wereld gebeurt. De Heer wil een volmaakte gemeente – die Zijn Lichaam is – vormen, om daarmee de hele legermacht van de satan te overwinnen. Dit wordt ons nog duidelijker uiteengezet in Efeze 4; de Heer schenkt Zijn gaven aan de mensen (Ef 4:8) “en Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel avangelisten als herders en leraars, om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het Lichaam van Christus, totdat wij ALLEN de EENHEID DES GELOOFS en de VOLLE KENNIS van de Zoon Gods bereikt hebben, de maat van de WASDOM DER VOLHEID VAN CHRISTUS”(Ef. 4:11-14).

Dezelfde overstromende volheid van kracht en heerlijkheid Gods, die in Jezus Christus was, wil God ook in een ieder persoonlijk en in de gemeente als één geheel werken. Dit kan alleen als wij ons één weten met al onze broeders en zuster; wij kunnen tot niet één van Gods kinderen zeggen: “Ik heb je niet nodig.” Evanals van een lichaam geen lid gemist kan worden, zo ook niet van het Lichaam van Christus: de gemeente. Wij moeten elkander en niet onszelf dienen, met alle gaven en krachten die de Heer gegeven heeft.

De éénheid kan alleen hersteld worden als een ieder zich laat leiden door de Heer, die het hoofd is van Zijn Lichaam.“Dan zijn wij niet meer onmondig, op en neder, heen en weer geslingerd onder invloed van allerlei wind van leer, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid, die tot dwaling verleidt, maar dan groeien wij, ons aan de waarheid houdende, in liefde in elk opzicht naar Hem toe, die het hoofd is, Christus”(Ef.4:14-15). Alleen de Heilige Geest kan deze volmaakte harmonie, deze liefde en kracht bewerken. Laten wij de Heer bidden, dat Hij door het vuur van Zijn Geest alles in ons verteert wat Hem in de weg staat, zodat Hij Zijn doel met ons waarlijk kan bereiken.

De belofte des Vaders

De gave des Heiligen Geestes wordt in de Bijbel veelal genoemd de belofte des Vaders. Dit is wat van oudsher, bij monde van vele profeten, door de Vader is beloofd. De Heilige Geest kondigt Zijn komst aan met een geluid als van een geweldig gedreven wind en vurige tongen. De eerste honderdtwintig gelovigen worden vervuld en de stromen van levend water, waar Jezus van gesproken had, beginnen uit hun binnenste te vloeien, waardoor duizenden worden bekeerd. Hoe vloeien die stromen van levend water? Zij “begonnen met andere tongen te spreken zoals de Geest het hun gaf uit te spreken” (Hand. 2 : 4b). Zelf verstonden zij niet wat zij zeiden, allen waren ongeletterde Gallileërs. Vele mensen die toehoorden verstonden het wel. Er waren Joden in Jeruzalem uit alle volken onder den hemel, en een ieder hoorde hen in zijn eigen taal spreken. Zestien verschillende talen worden genoemd. “En hoe horen wij hen dan een ieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn?” (Hand. 2 : 8). “Wij horen hen in onze eigen taal van de grote daden Gods spreken” (Hand. 2 : 11). Welk een wonderbaarlijke gebeurtenis.

Dit is één van de redenen waarom wij in tongen spreken: om de grote daden Gods te verkondigen, in alle talen van de wereld. In het algemeen wordt de tongen taal niet verstaan. Paulus schrijft: “Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen maar tot God, want niemand verstaat het, door de Geest spreekt hij geheimenissen” (1 Cor. 14 : 2).

Tongentaal wonderen

Russisch – Tommy Hicks

In bijzondere gevallen doet de Heer ook dikwijls dit wonder dat het wèl verstaan wordt. Terwijl iemand een onbekende taal spreekt en niet weet wat hij zegt, wordt hij door de Heilige Geest gebruikt om een bepaalde persoon of een groep mensen rechtstreeks aan te spreken. Wij zouden u daar vele voorbeelden van kunnen vertellen. Tommy Hicks, een Amerikaanse evangelist, was eens in Rusland. Op een dag toen hij het evangelie verkondigde en van de redding door het Bloed van Jezus, wilde zijn atheistische tolk hem niet langer vertalen, zij spuwde hem in het gezicht met de woorden: deze onzin wil ik niet langer vertalen, en liep weg. Daar stond de prediker zonder tolk in een vreemd, vijandig land voor een grote menigte mensen. Toen ving hij aan, door de Geest Gods gedreven, in tongen te spreken en bemerkte dat het een voor hem vreemde tong was. De Geest gaf hem de taal van de mensen waartegen hij sprak, de Russische taal. De menigte werd tot traI!en bewogen en velen gaven zich over aan Jezus. Vele malen is het voorgekomen dat een boodschap in tongen werd verstaan door iemand die als gast in de samenkomst was, zodat de Heer iemand speciaal in zijn moedertaal aansprak. Wonderbaar is dat! Niet alleen een bijzondere zegen voor degenen die zo door de Heilige Geest worden aangesproken, maar ook voor ons allen weer een bevestiging dat de vreemde woorden die wij spreken werkelijk een wezenlijke taal vormen en verstaanbaar zijn.

Oud Latijn Het gebeurde eens dat wij in een stad in Friesland een samenkomst zouden houden. Een hulpprediker die in die plaats werkte in dienst van een der behoudende kerken, maakte zich daar erg boos over. Hij ging overal rond om de mensen te waarschuwen er vooral niet heen te gaan, want “dat tongenspreken, wat zij daar doen, is van de duivel”. Zo kwam hij bij een broeder die vervuld was met de Heilige Geest en een trouwe bezoeker van deze samenkomsten, waar hij zegen ontving. Deze broeder haalde de prediker over om mee te gaan om zelf te kunnen proeven en beoordelen. “Goed”, zei hij, ik ga er heen met enkele broeders en de hele zaak verstoren.” Wij hoorden van zijn bedoelingen en baden in de voorbidstond of de Heer alles maar in Zijn hand wilde nemen. Wij begonnen te zingen en de Heer te prijzen. Daarna kwam de aanbiddingsdienst, waarin wij luisterden naar woorden van de Heer in tongen, vertolking van tongen en profetie. Een jong meisje sprak een wonderbare boodschap uit in nieuwe tongen, het klonk heel anders dan wij ooit van haar gehoord hadden. Toen bracht zij de vertolking, een heel ernstig, waarschuwend woord tegen iemand, die zich verzette tegen Gods Geest .

Iedereen was stil en de prediker bleek zeer ontdaan, hij verstoorde de samenkomst niet en bleef intens luisteren. De volgende morgen ging de broeder die hem naar de samenkomst had uitgenodigd hem bezoeken en vragen hoe hij de dienst gevonden had. Hij gaf daarop geen antwoord, maar vroeg: “Wie is dat meisje dat gisteren oud-latijn sprak?” De broeder begreep wel wie hij bedoelde en bracht hem bij het meisje die de ernstig waarschuwende boodschap had uitgesproken. Hij vroeg haar waar zij oud-latijn had gestudeerd. Zij begon te lachen en verklaarde dat zij nooit oude talen had geleerd. “Maar je sprak gisteren oud-latijn, met een zuivere vertaling.” Zij maakte hem duidelijk dat zij in nieuwe tongen had gesproken, zoals de Geest haar die gaf uit te spreken, zoals het ook gebeurde op de Pinksterdag. De prediker begreep dat de Heer speciaal langs deze bovennatuurlijke weg tot hem had gesproken, want er was niemand anders in de zaal dan hij die oud-latijn verstond. Het gebeuren maakte grote indruk op hem en hij durfde niet meer tegen de samenkomsten te strijden.

Hebreeuws

Wij hebben meegemaakt dat iemand een boodschap in het Hebreeuws sprak, de Heilige Geest gaf haar dit in, toen een Joodse vrouw in de samenkomst was. Deze vrouw was wel een Christin, maar men had haar bang gemaakt voor onze samenkomsten! Een vriendin van haar was in de samenkomst genezen van een jarenlang lijden en vervuld met de Heilige Geest. Zij wilde haar Joodse bekende meenemen, om ook van deze zegen te genieten. Zij besloot mee te gaan en vroeg de Heer om haar duidelijk te maken of dit alles uit Hem was of niet. Het was wonderbaar en liefderijk dat de Heer toen in het Hebreeuws tot haar sprak, een taal die zij alleen verstond, met een woord om al haar vrees weg te doen en haar hart te openen voor de gaven die de Heer haar schenken wilde.

Zuiver nederlands

Op het zendingsveld in voormalig Brits Guyana gebeurde het dat een zwarte man die uit het oerwoud kwam, zeer primitief, de Heiland vond in een samenkomst en ook werd vervuld met de Heilige Geest. Hij begon in zuiver Nederlands te spreken en gaf een vertroostende boodschap aan één der zendelingen; deze man wist niet wat hij zei, beheerste het Nederlands totaal niet. Zo zijn er nog zeer vele verhalen bekend. De Heer gebruikt een taal op bovennatuurlijke wijze om mensen aan te spreken.

Rev. Kelso R. Glover usa –

Een Sioux-Indiaan Een man werd naar het podium geleid, hij vroeg om gebed om zijn zonden te overwinnen. Toen wij zouden gaan bidden, legde ik mijn handen op zijn schouders. Bijna onmiddelijk sprak ik in nieuwe tongen, maar God gaf mij een andere. Na een gedreven gebed keek ik hem in het bruingebrand gelaat en zei: “Welke taal spreekt u?” Hij antwoordde: “Ik ben een Sioux-Indiaan”. Toen wist ik zeker dat de Heilige Geest mij op dat ogenblik een andere “tongentaal” gegeven had om deze man aan te spreken. Ik bad verder in deze nieuwe taal, zonder iets te begrijpen van wat ik zei. Toen vroeg ik hem: “Verstaat u ook wat ik zeg?” “Natuurlijk”, antwoordde hij “u spreekt in mijn taal”. Ik vertelde hem dat deze kennis van deze taal niet uit mijn verstand kwam, maar dat de Geest van de Grote God door mij sprak tot hem. Hij zei: “Dat is wonderlijk”. Ik vroeg hem, wat de Geest door mij had gezegd en hij antwoordde: “Hij zei, “Geef uw hart aan Jezus! En nog veel meer”. Daarbij boog hij zijn hoofd op mijn schouder en werderom sprak de Geest van God langdurig tot hem in mijn gebed. Toen draaide hij zich vlug om en ging weg, om de stilte op te zoeken.

Hou dit in gedachte dat;

►er gesproken wordt over het STREVEN naar de gaven (meervoud), dat betekend dus alle gaven. Tongentaal is één van die gaven, ook al spreek je niet direct bij de vervulling als er voor je gebeden is, blijf ernaar streven en oefen in onverstaanbare klanken – 1 Cor.12:10

Het spreken in tongen is één van de verantwoordelijkheden de we hebben, om ernaar te streven. Zonder deze gaven komen we niet verder met de opbouw van onszelf en van het Lichaam van Christus. Advies: Leg alle redeneringen en leugens over dit onderwerp naast u neer en streef ernaar.

Het is de bedoeling van God, dat wij zullen streven naar geestelijke gaven en dat wij trachten uit te munten tot stichting van de gemeente (1 Cor. 14 : 12). De stichting en bloei van de gemeente is het allerbelangrijkste werk wat in de wereld gebeurt. De Heer wil een volmaakte gemeente – die Zijn Lichaam is – vormen, om daarmee de hele legermacht van de satan te overwinnen.

►als we de liefde najagen, we onszelf juist moeten opbouwen door te bidden in de Heilige Geest – Judas 20 – Want; “Gods is liefde, en die in de liefde blijft; blijft in God, en God blijft in hem” (Joh 4:16b). En de volmaakte liefde drijft de vrees uit. 1 Joh 4:18

►Door het bidden in tongen onzelf opbouwen (Stichten) IN GELOOF– 1 Cor 14:4 – 1 Joh. 5:4 “Wie in een tong spreekt sticht zichzelf, maar wie profeteert, sticht de gemeente” (1 Cor 14:4).

►we een geheime taal tot God spreken die alleen God kan horen en niet de duivel – 1 Cor 14:2 – Het is tot God gericht bidden. ,,Want wie in een tong spreekt, spreekt niet tot mensen maar tot God, want niemand verstaat het, door de Geestspreekt hij geheimenissen” (1 Cor. 14 :2)

20 Bijbelse redenen;

1. Het spreken in tongen, zoals de Geest het geeft uit te spreken is de enige geestelijke gave, die zeer speciaal bestemd is voor de gemeente van Jezus Christus. Alle andere gaven, profetie wonderen enz. van de Heilige Geest waren reeds werkzaam in de tijd van het oude testament. Op de pinksterdag werd de gave van het spreken in tongen voor het eerst openbaar in de gemeente. Hand. 2; 1 Cor. 12, 13 en 14.
2. Het is een bijzondere vervulling van de O.T. profetie. Jes. 28 : 11; 1 Cor. 14 : 21; Joël 2 : 28; Hand. 2 : 16.
3. Het spreken in tongen werd door God gesteld in de gemeente. 1 Cor. 12 : 28.
4. Jezus vermeldde het als een bewijs van het geloof der discipelen. Marc. 16 : 17 ; Joh. 7 : 38, 39.
5. Het is een teken voor de ongelovige. 1 Cor. 14 : 21, 22.
6. Het is een bewijs van de opstanding en verheerlijking van Jezus Christus. Joh. 16 : 7; Hand. 2 : 32, 33.
7. Het zorgt voor de gemeenschap met God in het gebed. 1 Cor. 14 : 2.
8. Het is het eerste bewijs van de doop met de Heilige Geest, zoals de Schrift ons duidelijk toont bij de vermelde gevallen. Hand. 2 : 4; 10 : 46; 19 : 6.
9. Het is een middel waardoor de Heilige Geest door ons gebed tussentreedt. Rom. 8 : 26; 1 Cor. 14 : 14.
10. God verklaart dat het spreken in tongen sticht, opbouwt. 1 Cor. 14 : 4, 5; Judas 20.
11. Het is een middel om te zingen in de Geest. 1 Cor. 4 : 15; Efeze 5 : 18, 19.
12. Paulus zei: “Ik dank God, dat ik meer dan gij allen in tongen spreek.” 1 Cor. 14 : 18.
13. De Schrift beveelt: “Belemmert het spreken in tongen niet.” 1 Cor. 14 : 39.
14. Het is een van de negen gaven, door God gekozen, als behorende tot de volle wapenrusting van de gemeente. 1 Cor. 12 : 10 en Efeze 6 : 10-20.
15. Paulus zegt, geïnspireerd door de Heilige Geest; “Ik wilde wel, dat gij allen in tongen spraakt … ” 1 Cor. 14 : 5.
16. Waar het spreken in tongen in de gemeente in werking is, daar zijn alle anderen gaven ook aanwezig. 1 Cor. 1 : 5-7 in samenhang met geheel 1 Cor.
17. Het spreken in tongen is het beginpunt van de vervulling met de Heilige Geest. Hand. 2 : 4; Efeze 5 : 18, 19.
18. De eerste leden van de meest geestelijke gemeente, die van Efeze, spraken in tongen, toen ze vervuld werden met de Heilige Geest (Hand. 19 : 6) en van de leden dier gemeente wordt gezegd, dat zij verzegeld werden met de Heilige Geest, toen zij tot het geloof kwamen. Efeze 1 : 13; zie ook Hand. 20 ; 17-38 en Openb. 2 ; 1-7.
19. Het gaat vergezeld van een bredere visie op het Koninkrijk Gods. Matth. 7 : 20.
20. Het volgt als een bevestiging van het gepredikte Woord Gods. Marc. 16 ; 17,20 .

Gedeelte uit het boekje Hoeveel te meer/ Elisabeth Hoekendijk- La Rivière